Przejdź do treści

Przestępczość Zorganizowana i Ekonomiczna w Kontekście Psychologii Kryminalistycznej

I. Ewolucja przestępczości zorganizowanej w Polsce

1. Transformacja ustrojowa lat 90.

Rozwój przestępczości zorganizowanej w Polsce nastąpił gwałtownie w latach 90., co było ściśle skorelowane z transformacją ustrojową – przejścia z socjalizmu na kapitalizm. Zmiany te stworzyły specyficzne warunki dla rozwoju grup przestępczych: * Przejmowanie majątku: Grupy przestępcze dążyły do przejmowania dużych zakładów przetwórczych (np. mięsnych, odzieżowych), co dawało dostęp do wpływów gospodarczych. * Główne grupy: Dominującymi grupami rywalizującymi ze sobą były grupa pruszkowska oraz wołomińska. * Obszary działalności: * Napady na banki i kantory. * Porwania dla okupu. * Handel narkotykami i ich przemyt do Polski. * Kradzieże samochodów (szczególnie luksusowych marek, co kontrastowało z powszechnymi wówczas Fiatami i Polonezami). * Przejmowanie rynków zbytu i legalnych biznesów (np. dyskotek) poprzez wrogie przejęcia i wymuszenia.

2. Specyfika przestępczości w regionie wielkopolskim

Na rynku poznańskim również tworzyły się lokalne struktury mafijne, dążące do przejęcia kontroli nad rynkiem kryminalnym i legalnym biznesem. * Charakterystyczne były walki o wpływy, w tym porachunki z użyciem broni. * Istniał problem przenikania się świata polityki, biznesu i mafii, co prowadziło do prób korupcyjnego wpływania na decyzje. * Trudności dowodowe: Mimo wiedzy operacyjnej policji o strukturach i powiązaniach (kto z kim współpracuje), procesowe udowodnienie winy było utrudnione ze względu na zmowę milczenia świadków i podejrzanych.


II. Współczesne formy przestępczości zorganizowanej

Wbrew pozorom, przestępczość zorganizowana nie jest zjawiskiem historycznym ani odległym geograficznie; ewoluowała ona w nowe, bardziej wyrafinowane formy.

1. Nowoczesne metody działania grup przestępczych

  • Ataki na infrastrukturę bankową: Fizyczne ataki na bankomaty (np. wysadzanie ich w powietrze).
  • Handel ludźmi i narkotykami: Proceder ten jest nadal silnie rozwinięty, a dostępność narkotyków dotyczy nawet szkół podstawowych.
  • Cyberprzestępczość i oszustwa finansowe:
    • Wyłudzenia metodą "na BLIK".
    • Instalowanie oprogramowania typu remote desktop (np. AnyDesk) w celu kradzieży środków z kont.
    • Oszustwa "na wnuczka" lub "na policjanta", celujące w osoby starsze.
  • Handel nielegalnymi substancjami: Obrót lekami i sterydami poza oficjalnym obiegiem.
  • Przestępczość środowiskowa: Nielegalne składowanie i wprowadzanie odpadów.

2. Przestępczość ekonomiczna i pranie pieniędzy

Jest to rodzaj przestępczości trudniejszy do wykrycia niż przemoc fizyczna, ponieważ nie pozostawia namacalnych śladów (jak uszkodzenia ciała), ale generuje ogromne straty dla budżetu państwa i podmiotów gospodarczych.

  • Mechanizmy wyłudzeń:
    • Wyłudzenia VAT: Karuzele podatkowe.
    • CEO Fraud (Oszustwo na prezesa): Podszywanie się pod kontrahentów (informacja o zmianie numeru konta) w celu przekierowania płatności za faktury na rachunki sprawców. Straty mogą sięgać setek milionów euro.
  • Pranie brudnych pieniędzy: Proces wprowadzania do legalnego obrotu środków pochodzących z przestępstw (narkotyki, handel bronią, handel ludźmi).

III. Profil psychologiczny sprawcy przestępstw ekonomicznych

Sprawcy przestępstw "białych kołnierzyków" (white-collar crimes) różnią się od typowych przestępców kryminalnych. Często są to osoby o wysokim statusie społecznym (lekarze, farmaceuci, specjaliści).

Cechy charakterystyczne wybitnego oszusta:

  1. Wysoka inteligencja i wykształcenie: Pozwalają na tworzenie skomplikowanych mechanizmów finansowych.
  2. Charyzma i wzbudzanie zaufania: Kluczowe narzędzie do manipulacji ofiarami i budowania fałszywego wizerunku wiarygodności.
    • Zdolność do przekonania nawet najbliższego otoczenia do ryzykownych inwestycji.
    • Potencjał liderski, który w innych okolicznościach mógłby posłużyć np. do założenia sekty.
  3. Brak skrupułów: Całkowite ukierunkowanie na zysk, bez względu na straty moralne czy finansowe ofiar.
  4. Pewność siebie i upór: Nieustępliwość w dążeniu do celu, podnoszenie się po porażkach i natychmiastowe planowanie kolejnych oszustw.
  5. Bezwzględność: Traktowanie ludzi instrumentalnie.

IV. Studium przypadku: Charles Ponzi i Schemat Piramidy Finansowej

Analiza historii Charlesa Ponziego stanowi klasyczny przykład mechanizmu powstawania piramidy finansowej oraz psychologii oszusta.

1. Tło biograficzne i kształtowanie się postawy

  • Pochodzenie: Włoska rodzina z tradycjami, ale zubożała. Ponzi odczuwał dysonans między swoim statusem a brakiem środków.
  • Wczesne lata: Roztrwonił majątek na studiach, nie ukończył edukacji. Wyemigrował do USA z minimalnymi środkami, co zrodziło w nim determinację do odzyskania statusu.
  • Wczesna kariera kryminalna:
    • Praca w banku Zarossiego (Montreal): Poznanie mechanizmu "okradania Piotra, by zapłacić Pawłowi" (spłacanie starych klientów pieniędzmi nowych).
    • Fałszerstwo czeku i przemyt imigrantów: Skutkowało wyrokami więzienia, co jednak nie zresocjalizowało go, a jedynie skłoniło do szukania "lepszych" metod.

2. Mechanizm oszustwa ("Schemat Ponziego")

Punktem wyjścia był arbitraż – wykorzystanie różnicy cen tego samego aktywa na różnych rynkach.

Element Opis mechanizmu
Instrument bazowy Międzynarodowe Kupony na Odpowiedź (IRC - International Reply Coupon). Można je było wymienić na znaczki pocztowe w dowolnym kraju.
Teoria (Legalna) Zakup IRC w kraju o słabej walucie (np. Włochy) i wymiana na znaczki w kraju o silnej walucie (USA), a następnie sprzedaż znaczków z zyskiem.
Obietnica (Oszustwo) Zwrot z inwestycji rzędu 50% w 45 dni lub 100% w 90 dni.
Rzeczywistość Ponzi nie dokonywał realnego arbitrażu na masową skalę (brakowało tylu kuponów na rynku). Wypłacał zyski pierwszym inwestorom z wpłat kolejnych osób.
Zabezpieczenie Fikcyjne "Certyfikaty Ponziego" – zwykłe pokwitowania bez pokrycia w realnych aktywach.

3. Upadek i wnioski

  • Piramida upadła, gdy dziennikarze ("Boston Post") i analitycy finansowi odkryli, że liczba kuponów IRC niezbędna do pokrycia inwestycji przewyższała ich globalną podaż (160 mln wymaganych vs 27 tys. w obiegu).
  • Zdemaskowanie przez własnego publicystę, który zauważył, że Ponzi jest "finansowym idiotą" i nie potrafi zarządzać pieniędzmi.

V. Stalking i psychologia obsesji

Wykład poruszył również temat stalkingu w ujęciu historycznym i psychologicznym, na przykładzie wokalistki zespołu ABBA.

  • Studium przypadku: Agnetha Fältskog i jej stalker, Gert van der Graaf.
  • Mechanizm działania sprawcy:
    • Wieloletnia fascynacja przekształcona w obsesję (od 1974 roku).
    • Planowe działanie: nauka języka, przeprowadzka w pobliże ofiary, aranżowanie "przypadkowych" spotkań.
    • Po zakończeniu relacji (która została nawiązana), brak akceptacji odrzucenia i eskalacja zachowań (groźby, nękanie).
  • Aspekt prawny: W latach 70. i później zjawisko to nie było spenalizowane jako odrębne przestępstwo (stalking). Sprawcy często postrzegają swoje działania jako walkę o miłość, a nie nękanie.
  • Psychologia: Pokój sprawcy wyklejony zdjęciami ofiary świadczył o głębokiej obsesji, wykraczającej poza nieszczęśliwą miłość.

Kluczowe definicje do zapamiętania:

Arbitraż: Strategia kupowania i sprzedawania aktywów na różnych rynkach w celu skorzystania na różnicy cen.

Schemat Ponziego (Piramida Finansowa): Struktura finansowa, w której zyski wypłacane są uczestnikom z pieniędzy powierzonych przez nowych klientów, a nie z rzeczywistego wypracowanego zysku.

Stalking: Uporczywe nękanie, które często ewoluuje z fascynacji lub odrzuconego uczucia, charakteryzujące się brakiem akceptacji decyzji ofiary i obsesyjnym dążeniem do kontaktu.