Przejdź do treści

2 Subkultury przestępcze

Subkultury przestępcze

Subkultury przestępcze to alternatywne systemy norm i wartości społecznych, które powstają w opozycji do dominującego porządku społecznego. Tworzą one własne reguły postępowania, język, symbole oraz strukturę hierarchiczną, często odzwierciedlającą potrzebę przynależności, lojalności oraz kontroli nad terytorium lub grupą.

Przykładowe subkultury przestępcze

  • Gangi młodzieżowe – często powstające na marginesie społeczeństwa, stanowią alternatywę dla tradycyjnych instytucji wychowawczych. Działają lokalnie, a ich aktywność obejmuje kradzieże, rozboje, handel narkotykami czy przemoc.
  • Subkultury więzienne – charakteryzują się własnym kodeksem moralnym, hierarchią i regułami przetrwania. Przykładem są tzw. „grypsy”, czyli specyficzna forma komunikacji pisemnej między więźniami.
  • Subkultury internetowe (cyberprzestępcy) – grupy działające głównie w środowisku cyfrowym, zajmujące się m.in. phishingiem, włamaniami do systemów informatycznych, ransomware, kradzieżą danych czy oszustwami finansowymi online.
  • Zorganizowana przestępczość – obejmuje bardziej strukturalnie rozwinięte formy działalności przestępczej:
    • Mafie – grupy rodzinne z silną hierarchią i strukturą lojalności. Posiadają długoterminową strategię i szeroki wachlarz działalności przestępczej.
    • Gangi – bardziej lokalne, często mniej zorganizowane niż mafie, koncentrujące się na brutalnych przestępstwach, takich jak wymuszenia, napady, czy handel narkotykami.

Różnice w przestępczości na wsi i w mieście

Miasto

  • Anonimowość – sprzyja ukrywaniu przestępstw i utrudnia identyfikację sprawców.
  • Większe rozwarstwienie społeczne – może prowadzić do napięć społecznych i marginalizacji, co sprzyja przestępczości.
  • Wyższe tempo życia i stres – mogą zwiększać impulsywność i konflikty.
  • Obecność dzielnic zdegradowanych – koncentracja biedy i braku nadzoru społecznego sprzyja działalności przestępczej.

Wieś

  • Większe znaczenie społeczne przestępstw – przez małą społeczność przestępstwo staje się bardziej widoczne i piętnowane.
  • Niższy poziom przestępczości – wynika z większej kontroli społecznej oraz relatywnie mniejszej liczby okazji przestępczych.

Przestępczość zorganizowana i gospodarcza

To formy przestępczości, które wykazują wysoki stopień profesjonalizacji, struktury organizacyjnej oraz wpływu na gospodarkę i państwo.

Cechy przestępczości zorganizowanej

  • Wpływ na gospodarkę – destabilizuje rynek, obniża zaufanie do instytucji.
  • Rozwój po prywatyzacji – transformacja systemowa w Europie Środkowo-Wschodniej (w tym w Polsce) sprzyjała wzrostowi przestępczości gospodarczej.
  • Międzynarodowe powiązania – struktury przestępcze często działają transgranicznie (np. kartele narkotykowe, mafie włoskie, rosyjskie, chińskie).
  • Hierarchiczność i zorganizowanie – przypominają struktury korporacyjne z jasnym podziałem ról i obowiązków.
  • Długoterminowe planowanie i specjalizacja – działalność obejmuje wiele sektorów i wykorzystuje specjalistów z różnych dziedzin (np. prawników, księgowych, informatyków).
  • Korupcja i infiltracja – powiązania ze światem polityki, biznesu i instytucji publicznych.

Mafie

  • Działają w oparciu o struktury rodzinne i lojalnościowe.
  • Przykłady: Cosa Nostra (Sycylia), ’Ndrangheta (Kalabria), Camorra (Neapol).
  • Stosują kodeksy milczenia (omertà), zasady inicjacji, rytuały.
  • Ich działalność obejmuje: haracze, handel narkotykami, pranie pieniędzy, infiltrację przetargów publicznych.

Gangi

  • Mniej zhierarchizowane niż mafie, często działające na poziomie lokalnym.
  • Zajmują się głównie:
    • handlem narkotykami,
    • wymuszeniami,
    • rozbojami,
    • działalnością uliczną (graffiti, walki terytorialne).

Kartele narkotykowe

  • Operują głównie w Ameryce Południowej i Środkowej (np. Meksyk, Kolumbia).
  • Cechują się ekstremalną przemocą i posiadaniem własnych armii lub bojówek.
  • Kontrolują całe regiony, wpływają na politykę, wojsko i społeczeństwo.

Pranie pieniędzy

Pranie pieniędzy to proces legalizacji środków pochodzących z działalności przestępczej poprzez ich wprowadzenie do legalnego obrotu.

Etapy prania pieniędzy

  1. Lokowanie (placement) – fizyczne umieszczenie nielegalnych środków w systemie finansowym (np. wpłaty gotówkowe do banków, zakup żetonów w kasynach).
  2. Maskowanie (layering) – zaciemnienie śladów pochodzenia pieniędzy przez liczne transakcje, przelewy między kontami, firmami offshore.
  3. Integracja (integration) – wprowadzenie „wypranych” środków do legalnej gospodarki (np. zakup nieruchomości, luksusowych dóbr, firm).

Typowe techniki

  • Zakładanie firm „na słupa”
  • Wykorzystanie kryptowalut (trudne do śledzenia transakcje)
  • Kasyna i hazard
  • Inwestycje w dzieła sztuki, samochody luksusowe, biżuterię

Oszustwa finansowe

  • Wyłudzenia VAT – fikcyjne faktury, tzw. karuzele podatkowe.
  • Piramidy finansowe (Ponzi, MLM) – systemy oparte na pozyskiwaniu nowych uczestników, gdzie zyski pierwszych są wypłacane z wpłat kolejnych.
  • Fałszerstwa dokumentów – podrobione faktury, wnioski kredytowe, dokumenty tożsamości.
  • Oszustwa w białych kołnierzykach (white-collar crime) – przestępstwa popełniane przez osoby na stanowiskach zaufania (menedżerowie, urzędnicy): defraudacje, manipulacje księgowe, łapownictwo.

Polecane filmy (kino kryminalne i gangsterskie)

  • Jak zostałem gangsterem – film inspirowany losami polskich gangsterów lat 90., ukazujący genezę zorganizowanej przestępczości.
  • Miasto prywatne – klasyka polskiego kina sensacyjnego, obraz przestępczości w realiach transformacji ustrojowej.
  • Alfabet Mafii – serial dokumentalny prezentujący historie i mechanizmy działania polskiej mafii.