Przejdź do treści

z12 Zachowania antyspołeczne

1. Perspektywa neoewolucyjna zachowań antyspołecznych

Główne założenia

Zachowania antyspołeczne są wynikiem złożonych interakcji między genami a środowiskiem społecznym oraz adaptacyjnych strategii, które w przeszłości mogły zwiększać szanse na przetrwanie i reprodukcję.

Adaptacyjność zachowań antyspołecznych

  • W niektórych warunkach ewolucyjnych zachowania jak agresja czy oszustwo mogły być korzystne dla przetrwania
  • Osoby wykazujące takie zachowania miały większe szanse na:
    • Zdobycie zasobów
    • Znalezienie partnerów
    • Reprodukcję

Strategie życiowe

Strategie krótkoterminowe: - Priorytet: szybka reprodukcja - Mniejsza inwestycja w potomstwo

Strategie długoterminowe: - Skupienie na stabilności - Większa inwestycja w mniejszą liczbę potomków

Selekcja grupowa

  • Grupy składające się z osób współpracujących miały większe szanse na przetrwanie
  • W obrębie grup kooperujących zawsze pojawiają się "pasażerowie na gapę"
  • Systemy oparte na solidaryzmie społecznym są narażone na nadużycia

2. Modulacja zachowań i wpływ środowiska

Mechanizmy ewolucyjne

  • Faworyzowanie krewnych - agresja tłumiona wobec rodziny i sojuszników
  • Wymiana korzyści na zasadzie wzajemności
  • Zdolność do modulowania zachowań zależnie od kontekstu społecznego

Epigenetyka

Zmiany ekspresji genów wywołane przez środowisko, nawet w okresie życia płodowego, mogą wpływać na występowanie zachowań antyspołecznych.

  • Stresujące, niestabilne środowisko może aktywować geny związane z agresją
  • Środowisko rozwoju od poczęcia ma kluczowe znaczenie

Struktury hierarchiczne

  • W niedemokratycznych strukturach zachowania antyspołeczne mogą służyć do wywalczenia wyższej pozycji społecznej
  • Status quo prospołeczne jest tylko dla tych na górze piramidy społecznej

3. Teoria frustracji-agresji

Definicja

Teoria sformułowana przez badaczy z Uniwersytetu Yale (1939) - agresja jest bezpośrednim wynikiem frustracji, czyli stanu powstającego gdy osiągnięcie celu zostaje zablokowane.

Kluczowe mechanizmy

  • Frustracja jako prekursor agresji
  • Agresja może przyjmować różne formy:
    • Otwarte działania (przemoc fizyczna)
    • Subtelne formy (złośliwość, pasywna agresja)

Przeniesienie agresji

Jeśli bezpośrednia agresja wobec źródła frustracji nie jest możliwa, może zostać przeniesiona na bardziej dostępny cel (najczęściej rodzina).

Czynniki wzmacniające

  • Wcześniejsze doświadczenia agresywne
  • Obecność bodźców agresywnych w środowisku
  • Społeczna akceptacja agresji

Uczenie się agresji

  • Agresywne reakcje są wynikiem uczenia społecznego
  • Osoby obserwujące skuteczność agresji są skłonne do naśladownictwa
  • Rola zmiennych pośredniczących: postrzeganie intencji innych, osobowość, kontrola impulsów

4. Społeczna teoria uczenia się (Bandura)

Główne założenia

Osoby uczą się zachowań antyspołecznych poprzez obserwację i naśladownictwo zachowań innych (rówieśnicy, rodzice, media, influencerzy).

Mechanizmy uczenia

  • Wzmocnienie zachowania - nagradzane zachowania są częściej powtarzane
  • Zachowania antyspołeczne nagradzane poprzez:
    • Zdobycie wyższego statusu społecznego
    • Uzyskanie władzy
    • Uniknięcie kary

Rola środowiska

Środowiska sprzyjające rozwojowi zachowań antyspołecznych: - Patologiczne warunki domowe - Ubóstwo - Trudne warunki socjalizacji

Uczenie pośrednie

  • Obserwacja konsekwencji zachowań innych
  • Jeśli zachowania antyspołeczne nie niosą negatywnych konsekwencji, sprzyja to naśladownictwu

Samoregulacja

  • Ludzie nie są biernymi odbiorcami informacji
  • Samoregulacja może być osłabiona gdy osoba uzna zachowania antyspołeczne za akceptowalne

5. Osobowość antyspołeczna

Definicja

Zaburzenie osobowości charakteryzujące się wzorcem lekceważenia i naruszania praw innych osób.

Kluczowe cechy

  1. Brak empatii - trudności z rozpoznawaniem uczuć innych
  2. Impulsywność - brak planowania, niewyważone decyzje
  3. Brak wyrzutów sumienia - brak żalu po wyrządzeniu krzywdy
  4. Naruszanie norm społecznych - łamanie praw innych osób
  5. Agresja i wrogość - zachowania agresywne werbalne i fizyczne
  6. Manipulacja i oszustwo - wykorzystywanie innych dla korzyści
  7. Oporność na kary - brak zmiany zachowania mimo negatywnych konsekwencji
  8. Problemy z substancjami psychoaktywnymi - częste nadużywanie

6. Przemoc jako forma zachowań antyspołecznych

Definicja

Przemoc to stosowanie siły fizycznej lub psychologicznej w celu wyrządzenia szkody innym, często jako narzędzie kontroli lub wpływu.

Konteksty uzasadniające przemoc

  1. Obrona własna - ochrona siebie lub bliskich przed zagrożeniem
  2. Obrona terytorium - ochrona majątku, zasobów (np. działania Ukraińców)
  3. Przemoc wynikająca z frustracji - reakcja na niemożność osiągnięcia celów
  4. Przemoc symboliczna/rytualna - część tradycji kulturowych
  5. Narzędzie dyscypliny - coraz bardziej kwestionowane podejście
  6. Środek odwetu - prowadzi do eskalacji konfliktów
  7. Konsekwencja zaburzeń psychologicznych - wpływ na kontrolę impulsów
  8. Wpływy kulturowe - kultura honoru, obrona reputacji

Rodzaje przemocy

  • Przemoc symboliczna - naruszanie tożsamości, godności, wartości
  • Przemoc rytualna - akty o symbolicznym znaczeniu w praktykach kulturowych

7. Teorie wrogości międzygrupowej

A. Teorie dyspozycyjne

Teoria osobowości autorytarnej (Adorno)

Kluczowe cechy autorytarne: - Konformizm - Sztywność myślenia - Agresja wobec osób odbiegających od norm

Teoria orientacji na dominację społeczną (SDO)

  • Dążenie do utrzymania hierarchii społecznej
  • Dominacja nad innymi grupami
  • Skłonność do uprzedzeń międzygrupowych

B. Teorie sytuacyjne

Teoria rzeczywistego konfliktu interesów

Konflikty między grupami wynikają z rzeczywistego konfliktu interesów i rywalizacji o ograniczone zasoby.

Eksperyment Połowy Muzy (Szerif, lata 50.)

Metodologia: - Uczestnicy: 11-letni chłopcy, dobrze przystosowani społecznie - Podział na dwie grupy: "Orły" i "Węże" - Wprowadzenie konkurencji o nagrody

Wyniki: - Konkurencja doprowadziła do wzrostu napięć i wrogości - Wprowadzenie celów nadrzędnych (wspólne zadania) zmniejszyło konflikty - Przykłady celów nadrzędnych: naprawa wodociągu, wciągnięcie ciężarówki z jedzeniem

Wnioski: - Antagonizm międzygrupowy może być szybko wywołany przez konkurencję - Współpraca wdążeniu do wspólnych celów skutecznie łagodzi konflikty - Znaczenie dla polityki integracyjnej (asymilacja imigrantów)

Teoria społecznej tożsamości (Tajfel, Turner)

  • Kategoryzacja "my vs. oni"
  • Faworyzowanie własnej grupy
  • Potencjalna wrogość wobec grup zewnętrznych
  • Stereotypy intensyfikują konflikty międzygrupowe

Podejście interakcyjne

Ani czynniki dyspozycyjne, ani sytuacyjne same w sobie nie wystarczają - kluczowa jest interakcja między cechami osobowości a kontekstem społecznym.

8. Percepcja, afekt i zachowania wobec obcych grup

Percepcja

  • Selekcja percepcyjna - zwracanie uwagi tylko na informacje potwierdzające przekonania
  • Ignorowanie informacji podważających stereotypy
  • Potwierdzenie hipotezy - tendencja do szukania potwierdzeń własnych przekonań

Afekt

  • Negatywne emocje wobec grup zewnętrznych
  • Źródła: strach, zazdrość, niepewność, propaganda medialna
  • Uprzedzenia jako forma negatywnego afektu bez logicznej podstawy

Zachowania

Rezultat percepcji i afektu: - Unikanie kontaktu - Agresja werbalna i fizyczna - Dyskryminacja - niesprawiedliwe traktowanie ze względu na przynależność grupową

Stereotypy

Uproszczone przekonania o członkach grupy - mogą być pozytywne lub negatywne.

Mechanizmy działania: - Wprowadzają oczekiwania określonych zachowań - Wpływają na percepcję, afekt i zachowania - Opierają się na przynależności do kategorii społecznych (rasa, narodowość, wiek, zawód)

Przykład: Stereotyp "Azjaci są bardzo inteligentni" może prowadzić do: - Afektu: podziw/zazdrość - Zachowań: traktowanie z szacunkiem lub rywalizacja - Zaskoczenia gdy osoba wybiera karierę artystyczną zamiast naukowej

Uprzedzenia i dyskryminacja

Uprzedzenia - negatywne postawy manifestujące się przez lęk, wstręt, wrogość; często irracjonalne i nieoparte na doświadczeniu

Dyskryminacja - działania wynikające z uprzedzeń prowadzące do różnego traktowania na podstawie przynależności grupowej (poziom osobisty, instytucjonalny, strukturalny)