W 3 Komunikacja Werbalna i Niewerbalna

![[Pasted image 20241201133427.webp]]

Wprowadzenie¶

Komunikacja to fundamentalny proces wymiany informacji między ludźmi, który można podzielić na dwa główne typy: werbalną i niewerbalną. Człowiek spędza około 70% swojego aktywnego czasu na komunikowaniu się.

I. Komunikacja Werbalna¶

1. Formy komunikacji werbalnej:¶

a) Komunikacja ustna - Bezpośrednia rozmowa - Charakteryzuje się natychmiastowym sprzężeniem zwrotnym - Najbardziej podatna na zniekształcenia

b) Komunikacja pisemna - Listy, notatki, SMS-y, e-maile - Nie wymaga natychmiastowej reakcji - Trwalsza forma przekazu

2. Składniki przekazu wokalnego:¶

Wysokość dźwięku (wskazuje na stan emocjonalny)
Barwa głosu (cecha indywidualna)
Artykulacja (sposób wymawiania)
Tempo mówienia
Siła głosu
Rytm i akcentowanie

3. Aktywne słuchanie¶

Definicja: Świadomy proces odbioru komunikatu połączony ze zrozumieniem i interpretacją.

Elementy aktywnego słuchania: - Parafrazowanie ("Jeśli dobrze zrozumiałem...") - Klaryfikacja (prośba o wyjaśnienie) - Zadawanie pytań otwartych i zamkniętych - Odzwierciedlanie uczuć rozmówcy - Potakiwanie i zachęcanie do kontynuacji - Dzielenie się własnymi odczuciami

II. Komunikacja Niewerbalna¶

1. Definicja¶

Zespół niewerbalnych komunikatów nadawanych i odbieranych jednocześnie przez różne kanały.

2. Główne elementy:¶

a) Kinezjetyka (mowa ciała): - Wyraz twarzy - Gestykulacja - Postawa ciała - Kontakt wzrokowy

b) Proksemika: - Wykorzystanie przestrzeni w komunikacji - Dystans interpersonalny

c) Chronemika: - Wykorzystanie czasu jako środka komunikacji - Punktualność - Czas trwania interakcji

3. Mimika twarzy - interpretacja:¶

Zaciśnięte usta: złość, koncentracja
Otwarte szeroko oczy: strach, zdziwienie
Uniesione brwi: niedowierzanie, zainteresowanie
Zmarszczone czoło: zmartwienie, złość

4. Różnice kulturowe¶

Te same gesty mogą mieć różne znaczenie w różnych kulturach
Przykład: kiwanie głową w większości krajów oznacza "tak", w Bułgarii - "nie"

III. Model Czterech Uszu Schulza von Thuna¶

1. Płaszczyzny odbioru komunikatu:¶

a) Ucho apelowe - Nastawione na potrzeby i prośby - Szuka rozwiązań

b) Ucho terapeutyczne - Koncentruje się na emocjach - Analizuje stan psychiczny rozmówcy

c) Ucho drażliwe - Odbiera komunikaty jako pretensje - Szuka ukrytych znaczeń

d) Ucho rzeczowe - Koncentruje się na faktach - Odbiera komunikat dosłownie

Podsumowanie¶

Skuteczna komunikacja wymaga świadomości zarówno werbalnych, jak i niewerbalnych aspektów przekazu oraz umiejętności aktywnego słuchania. Należy pamiętać, że: - Powiedziane nie znaczy usłyszane - Usłyszane nie znaczy zrozumiane - Zrozumiane nie znaczy zaakceptowane