Przejdź do treści

W 3 Intelektualizm etyczny Sokratesa i jego koncepcja duszy

I. Intelektualizm etyczny - podstawy teorii

A. Źródła koncepcji

  • Dwóch głównych autorów: Ksenofont i Platon
  • Różnią się w końcowych wnioskach, ale zgadzają się co do podstaw

B. Główne założenia

  1. Utożsamienie duszy z rozumem
  2. Dusza jest doskonalona przez cnotę
  3. Rozum jest doskonalony przez wiedzę
  4. Prowadzi to do utożsamienia cnoty z wiedzą

  5. Obiektywność wiedzy etycznej

  6. Wiedza etyczna jest wspólna dla wszystkich
  7. Istnieją obiektywne, uniwersalne zasady moralne
  8. Przykład: powszechne uznanie zabójstwa za zło

  9. Możliwość nauczania etyki

  10. Wiedza etyczna jest przyswajalna rozumem
  11. Każdy może się jej nauczyć

II. Różnice interpretacyjne między Platonem a Ksenofontem

A. Interpretacja Platona

  • Wiedza etyczna gwarantuje dobre postępowanie
  • Nikt świadomie nie dąży do zła
  • Zło wynika z niewiedzy lub błędnego postrzegania dobra

B. Interpretacja Ksenofonta

  1. Rozróżnienie dwóch typów złego postępowania:
  2. Ignorancja - nieświadome czynienie zła z braku wiedzy
  3. Szaleństwo - świadome czynienie zła pod wpływem zmysłów lub emocji

  4. Trójpodział duszy

  5. Funkcja biologiczna
  6. Funkcja emotywna/afektywna
  7. Funkcja poznawcza

III. Koncepcja duszy według Sokratesa

A. Teologiczne podstawy

  • Dusza jako cząstka boskości
  • Bóg pojmowany jako rozum i opatrzność
  • Niewidzialność i niecielesność bóstwa

B. Funkcje duszy

  1. Funkcja biologiczna
  2. Ożywianie ciała
  3. Wprawianie w ruch

  4. Funkcja poznawcza

  5. Myślenie i poznawanie
  6. Gromadzenie i zapamiętywanie wiedzy
  7. Wnioskowanie na podstawie wrażeń zmysłowych

C. Relacja dusza-ciało

  • Wzajemna zależność duszy i ciała
  • Konieczność dbania o kondycję fizyczną
  • Wpływ stanu ciała na funkcjonowanie duszy

IV. Etyka praktyczna

A. Enkrateia (panowanie nad sobą)

  • Definicja: panowanie rozumu nad zmysłami i emocjami
  • Kluczowa rola w osiąganiu wolności wewnętrznej
  • Codzienna praktyka samodoskonalenia

B. Przyjemności i umiar

  • Akceptacja przyjemności jako naturalnej części życia
  • Krytyka nadmiaru (obżarstwo, pijaństwo)
  • Zasada rozumnego korzystania z przyjemności

C. Samopoznanie

  • Imperatyw poznania samego siebie
  • Rola mistrza w procesie samopoznania
  • Obiektywna samoocena jako podstawa rozwoju

V. Podsumowanie

  • Intelektualizm etyczny łączy wiedzę z cnotą
  • Podkreśla rolę rozumu w życiu moralnym
  • Wskazuje na znaczenie samokontroli i umiaru
  • Akcentuje związek między kondycją fizyczną a duchową